Op de snikhete avond van 12 juni lieten Loenersloters zich informeren over de Baambrugse plannen voor een zonneveld. In de Montessori-school van het dorp waren zo'n 25 inwoners aanwezig die luisterden naar de stand van zaken bij Energiek Baambrugge. Het ging niet alleen over de vorderingen in het buurdorp, maar ook over hoe Loenersloot zelf mee zou kunnen doen. De bedoeling was om binnen een uur klaar te zijn, maar dat bleek al snel niet haalbaar. De laatste gasten namen pas tegen tegen elven afscheid.

  

Joost Festen van de dorpsraad Loenersloot heette iedereen welkom. Hij waardeerde het dat een groep Baambruggers naar het dorp was gekomen om een toelichting te geven op de mogelijkheden voor een zonneveld in het buitengebied. En hij was vooral ook nieuwsgierig naar hoe zijn eigen dorp zou kunnen meedoen. Daarna gaf hij het woord aan Lesley Cordewener van Energiek Baambrugge die een overzicht van de avond schetste. Die begon met een simpele vraag.

 

Waarom is het eigenlijk nodig, zo'n zonneveld? 

 

Om die vraag te beantwoorden vertelde klimaatjournalist Heleen Ekker hoe het er voorstaat met de opwarming van de aarde. En vooral ook wat er is afgesproken om dat zoveel mogelijk tegen te gaan. Helaas was het geen optimistisch verhaal. Volgens het klimaatverdrag van Parijs uit 2015 moeten we de opwarming beperken tot onder de twee graden en het liefst tot anderhalve graad. Met de huidige afspraken in de wereld gaat dat niet lukken. De anderhalve graad opwarming bereiken we al ergens in de komende jaren. En zelfs als alle landen hun beloofde maatregelen uitvoeren, eindigen we in de toekomst nog ver boven de twee graden. Het punt waarboven volgens wetenschappers onze wereld te maken zal krijgen met onbeheersbare en onomkeerbare problemen als zeespiegelstijging, extreme droogte en vernietiging van biodiversiteit. 

 

 

Wat doen we er aan? 

In Nederland dragen we ons steentje bij met het klimaatakkoord. Een groot pakket maatregelen met als doel in 2050 - en liefst eerder - geen broeikasgassen meer uit te stoten. Dat betekent dat we af moeten van olie, gas en kolen als brandstof en massaal over moeten overstappen op duurzaam opgewekte elektriciteit. Heleen vertelde dat Nederland op stoom begint te komen met deze zogenoemde energietransitie, maar dat nou net de provincie Utrecht behoorlijk achterloopt. En omdat zowel de gemeente De Ronde Venen als Stichtse Vecht geen windmolens wil, worden alle kaarten op zonne-energie gezet. Liefst zoveel mogelijk op daken, maar het zal onvermijdelijk zijn om ook zonnevelden aan te leggen. 

 

Wat willen de gemeenten dan eigenlijk? 

Deze vraag werd beantwoord door Monica Kwakkelstein, van de projectgroep Energiek Baambrugge.  Zij vertelde dat de gemeente Ronde Venen een aantal gebieden heeft aangewezen waar de ontwikkeling van zonnevelden mogelijk is. Het gebied tussen Loenersloot en Baambrugge is daar één van, maar eventuele locaties moeten dan wel grote afstand houden van de bebouwde kom én de beide oevers van de Angstel. De gemeente Stichtse Vecht heeft ook al een "kansenkaart" met mogelijke locaties, maar daar is het nog niet mogelijk voor private partijen een vergunning aan te vragen. Dat kan binnenkort wel. In De Ronde Venen zijn ze al wel zover en mag iedereen die aan de voorwaarden voldoet een aanvraag indienen. Eén van de voorwaarden is wel dat de lokale gemeenschap voor de helft in deze projecten moet meedelen.

 

Wat willen ze dan in Baambrugge? 

Monica vertelde dat in Baambrugge de aanvankelijke weerstand tegen eventuele projecten was omgeslagen in een wens om zoveel mogelijk mee te praten. De bewoners beseften dat als er toch wat moet gebeuren, je beter kunt zorgen dat je zoveel mogelijk zelf de regie houdt. Niet alleen de lasten maar ook de lusten was het devies. In twee dorpsraden had de bevolking zich daar met ruime meerderheid voor uitgesproken. Het nieuws dat andere - commerciële - partijen in de buurt al bezig zijn met hun eigen projecten hielp daarbij. Als die - commerciële - projecten een vergunning krijgen moet je maar afwachten hoeveel inspraak en opbrengst er voor het dorp overblijft.

 

 Hoe ver zijn ze dan al in Baambrugge?

Hier nam Rein de Wolff het stokje over van Monica. Rein zit ook in de projectgroep en heeft ervaring met het ontwikkelen van zonnevelden. Hij vertelde hoe de groep al twee jaar bezig is met gesprekken met grondeigenaren, de gemeente en provincie. Met een overwegend positieve uitkomst. Zo positief zelfs dat er al drie mogelijke locaties zijn komen bovendrijven. De zogenoemde puntzak, het gebied ten zuiden van het Indijkpad, begrensd door de spoorlijn en het kanaal, een gebied ten noorden van, en langs de Zuwe en als laatste een strook parallel aan de A2 tussen Loenersloot en Baambrugge. In de eerste twee gebieden zijn inmiddels ook andere partijen actief zodat de laatste locatie het meest kansrijk is voor een lokale coöperatie.